hiç bir şeyi görememek?
ya da hiç bir şeyin farkında olmamak.
ben bu üç evreyi de geziyorum zaman zaman
ama en çok her şeyi görmekteyim,
güzel bir şey fakat!
görmek istemediğin şeyleri de görüyorsun ya!
o kötü işte...
hiç bir şeyi görmemek de kötü aslında
gerçi kötüden ziyade acı.
mala bağlayıp farkında olamamak,
bu en keyiflisi belki de.
birkaç gündür bu moddayım,
nedenlerini saymakla bitiremem
bilmesi gerekenler biliyor ya o bana yetiyor.
bak bu düz yazın şiirimde çok nokta kullandım mesela,
diyeceklerimin sonu gelsin istiyorum.
yazmak bile istemiyorum aslında,
ama içimi dökesim var yetmiş milyona.
hani tv.ye çıkan herkes der ya,
tüm Türkiye onları izlermiş gibi
"yetmiş milyon bizi izliyor" bu da öyle bir şey.
beş izleyenim var dışardan da beş kişi okusa
kâfi...
alnımdan akar ter sana hiç değmiyor.
gözümden akan yaş denizi bulmuyor bu sıralar.
düşünüyorum başka bir şey yok elimde.
düşünüyorum sadece ne kadar diretmiş olabilirim.
yeter son olsun artık bu satırlar,
yoksa sonunu bağlayamadan,
yazdığımı komple silerek sonlandıracağım.
şimdilik görüşmemek üzre
bu sabah yine her sabah ki gibi sıkıldım istanbuldan
moralim bozuk cereyan kesik
hele bir de sen yoksun ya!
çok yazık...
- yazıya eşlik eden şarkı şebnem ferah - istiklal caddesi kadar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder